Het verhaal van Lisa
Wat is je achtergrond?
Ik heb rechten gestudeerd aan de Erasmus universiteit in Rotterdam en daarna heb ik in Leiden arbeidsrecht gestudeerd. Dus dat is niet echt het vak waar ik in ben blijven hangen zeg maar, arbeidsrecht vind ik een leuk rechtsgebied, maar ik merkte dat het geheel niet helemaal bij mij paste.
Hoe ben je dan bij het waterschap beland?
Ja dat is wel grappig eigenlijk, mijn broer deed een technische studie en hij kende weer een studiegenootje, waarvan de vader uiteindelijk mijn toenmalige teamleider is geworden. Hij zei dat het waterschap nog wel juristen zocht. Maar niet om jurist te worden, maar meer mét het gedachtengoed van een jurist om contractmanager te worden. Dus met de theorie en denkwijze in je rugzak, maar dan wel de praktische uitvoering in. Dat sloot wel heel erg aan bij wat ik zocht.
Ik mocht toen een jaar op proef komen, dat doen ze altijd bij WSHD, dat beviel na 4 maanden eigenlijk zo goed dat ze het contract hebben omgezet naar een vast contract. En toen heb ik 2 jaar via een traineeship mijn rol uiteindelijk gevonden en aan mijn persoonlijke ontwikkeling kunnen werken.
Voor de wereld om je heen?
Ik ben wel iemand die iets terug wil doen voor de ander, dat was ook de reden dat ik eerder dus arbeidsrecht wilde doen in plaats van bijvoorbeeld ondernemingsrecht. Uiteindelijk matcht het waterschap heel goed bij ‘het iets terug willen doen voor een ander’, en de maatschappelijke relevantie. Wij zijn buiten bezig met projecten en het gebeurt soms in de achtertuin van een inwoner of de gemeente, en ja, het is wel mijn doel, ook al loopt het soms stroef, om de burger te dienen en de gemeentes.
Ik zoek de samenwerking op met de inwoner, met de gemeente. Het is niet mijn core business, maar wel waar ik altijd aan denk. Ik probeer me ook echt in te leven in de doelgroep van hoe het voor hen zal zijn als wij daar gaan werken en hoe de aannemer erin staat. En om die samenwerking echt op nummer 1 te hebben.
Wat doe je precies als contractmanager baggeren?
Wij werken op onze afdeling met het IPM-model, ik ben één van de managers met het specialisme in mijn team, dat is namelijk contracten. Ik leid een team van ongeveer 6 man. Waar wij verantwoordelijk voor zijn is onder andere de voorbereiding. Denk aan het schrijven van het contract en daarbij de voorwaarden afstemmen met de andere inhoudelijke rollen. Dus hoe zit het op technisch gebied, wat wil de omgevingsmanager er precies in hebben, etc.
Dan zijn we vervolgens verantwoordelijk voor de aanbesteding van het contract, samen met onze mensen van inkoop.
Als laatste zijn we eindverantwoordelijk voor de uitvoering van het contract. Dus het is wel leuk dat je het contact maakt en vervolgens ook ziet hoe het uitpakt.
Zelf ben ik hier degene die op het proces stuurt en dan heb ik ook inhoudelijke collega’s die kijken of het baggeren goed gaat, of er klachten komen, of dat de aannemer zich wel houdt aan hetgeen wat er is afgesproken. Ik ben eigenlijk meer bezig met de interne processen, dus eindverantwoordelijk.
Waarom specifiek baggeren?
Onze afdeling heeft zogenaamde clusters en die zijn thematisch, je hebt bijvoorbeeld team waterzuiveringsinstallaties, je hebt een team watersystemen, een team voor dijken, één voor infra en natuurlijk baggeren. Baggeren is onderhoud. De mensen die daar werken spraken mij erg aan, er is een informele sfeer, maar ook gewoon dat je veel werk in de uitvoering hebt, dat vind ik heel leuk. Het is werken aan een doorlopend proces van 8 jaar, om de 8 jaar komen we namelijk bij dezelfde mensen weer in de achtertuin.
Was jij, voordat je hier kwam werken, al wel bekend met wat het waterschap allemaal doet?
Ik merkte dat pas toen ik er kwam werken en dat vind ik eigenlijk wel zonde.
Want als je weet wat het waterschap allemaal doet, dan kan je er ook niet meer omheen. Dan fiets je langs een sloot, een stuw of een gemaal en dan valt het ineens wel op. Of als je door ons beheersgebied reist dan zie je allemaal bordjes en dan denk je, oh, dat is ook van ons. Het is eigenlijk zonde dat er niet zoveel bekend is over de waterschappen, ik ben ook altijd mijn vrienden aan het informeren wat mijn functie precies inhoudt en dat ze ook echt moeten stemmen als de waterschapsverkiezingen er zijn, haha.
WSHD geeft mensen, en niet persé jonge mensen, super veel kansen om door te groeien en om te ontdekken wat je leuk vindt.
Wat zou jij iemand aanraden die overweegt om bij het waterschap te komen werken?
Als je houdt van een organisatie die echt praktisch bezig is, die een duidelijke stempel drukt op de maatschappij, dan zou ik het waterschap aanraden. WSHD geeft mensen, en niet persé jonge mensen, super veel kansen om door te groeien en om te ontdekken wat je leuk vindt. Ik ben daar een perfect voorbeeld van. Als ik nu iets anders zou willen doen binnen WSHD dan zou dat ook mogelijk zijn. Wel binnen bepaalde grenzen natuurlijk, want ik ben niet ineens een waterspecialist, ik heb daar geen opleiding in gedaan.
Waarom zou iemand niet bij het waterschap moeten werken?
Als je heel erg houdt van commercieel, als je hiërarchie belangrijk vindt, dan niet. Daarnaast heb je hier ook deels te maken met een politieke organisatie. Om de 4 jaar heb je te maken met wijzigingen in het beleid, ook al merk je dat niet direct, maar daar kan je wel invloeden van meekrijgen. We kennen ook veel processen hier en er zijn veel lagen in de organisatie, het kan soms zijn dat het langer duurt om iets voor elkaar te krijgen.
Maar ja, wij houden ook altijd in ons achterhoofd, dat dit het geld is van de belastingbetaler, daar kan niet zomaar één iemand een besluit over nemen.
Oh ja, heb je dat echt in je achterhoofd?
Nou ja, ik probeer altijd wel bij uitgaven de nut en de noodzaak in te zien. Niemand wordt blij als hij of zij die belastingbrief binnenkrijgt, dus dan wil je wel dat er efficiënt met het geld wordt omgegaan. Soms krijgen wij vragen uit het veld om bepaalde kansen voor de burger of de gemeente nog mee te nemen, want we zijn toch daar bezig met een project. In dat geval ben ik zeker wel bereid om het geld uit te geven. Maar als een aannemer ineens komt met bijvoorbeeld een andere aanpak wat extra geld kost, dan ben ik daar wel kritisch over. Waarom vertelt de aannemer mij dat nu pas en is dat geld wel echt nodig om uit te geven? Het is zeker wel iets wat ik meeweeg, ik kijk niet per definitie naar het commerciële belang van de aannemer.
Je bent dus na je studie ambtenaar geworden. Voel je je ambtenaar?
Ik ben wel ambtenaar maar niet die typische ambtenaar die je zou verwachten denk ik. Hoewel ik wel de balans tussen werk en privé erg belangrijk vind. Bij WSHD is fulltime werken 36 uur. Ik heb ook voor commerciële bedrijven gewerkt, maar daar was het 40 uur plus zeg maar. Ik probeer wel een ander beeld te geven voor de typische ambtenaar, maar ik weet niet of daar tegenop te boksen is. Alsof we niet zoveel doen op een dag, nou, ik kan je zeggen dat ik genoeg te doen heb hier met 20 projecten in de uitvoering.
Jouw eigen ambitie. Hoe ziet die routekaart er van jou uit?
Op dit moment ben ik bezig om mijn team uit te breiden en samen te stellen, we hebben meer mensen nodig omdat het zo druk is. En ik zou in de toekomst het misschien wel leuk vinden om junior projectmanager te worden, dus om nog wat meer aan die ‘helikopter-view’ te werken en een nog groter team te hebben. En dan leren rapporteren en samenwerken met de opdrachtgever, daar zou ik wel voor open staan. Ik weet zeker dat, als ik daar de opleiding voor wil doen, dat dat hier kan.
Jij blijft WSHD wel trouw?
Ja zeker op dit moment. Kijk, ik mocht gewoon de switch maken van jurist naar manager hè, dat hoor je echt niet bij elk bedrijf. Dat je zomaar op 24-jarige leeftijd manager mag worden. Dus ja, ze hebben wel een streepje voor bij mij. Maar om terug te komen op dat ambtenaar profiel, ik ben ook niet het type dat 35 jaar bij hetzelfde bedrijf blijft werken, dat vind ik niet goed voor je eigen ontwikkeling.
